Przed wiekami nad brzegiem Wisły powstało miasto. Czasy były niespokojne, dlatego otoczyło się wysokim murem z cegły, a dla większej pewności – także obronnymi basztami. Jedna z tych baszt bardzo interesowała się tym, co dzieje się wokół. Szybko zaprzyjaźniła się zatem z rzeką i często z nią rozmawiała. Dowiadywała się przy okazji wielu rzeczy, bo przecież Wisła z niejednego pieca chleb jadła… O wszystkim, czego się dowiedziała, natychmiast opowiadała swojej przyjaciółce.
Po paru latach baszta znudziła się opowieściami Wisły, a nawet zaczęła jej zazdrościć. Przyjaciółki przestały się odzywać. Rzeka wprawdzie nadal chciała opowiadać o ciekawostkach ze świata, ale baszta jej nie słuchała. Rozsierdziło to Wisłę i zaczęła podmywać mury. Baszta zrozumiała, że to nie przelewki i odezwała się do dawnej przyjaciółki. Poprosiła ją, żeby tędy nie płynęła, bo runie.
„To ruń” – odparła Wisła, a los chciał, że te słowa, niesione po wodzie, dotarły do uszu dwóch wędrowców, którzy akurat ujrzeli mury miasta. Właśnie zastanawiali się, jak się nazywa. Gdy usłyszeli słowa Wisły, zapamiętali je jako nazwę, a potem wpisali na mapę. I tak już zostało…
A my, naszym dociekliwym okiem sprawdzaliśmy czy tak faktycznie było. Pod koniec listopada 2019 r wraz z dziećmi z SP 72, CWR RW Ognisko „Grochów” oraz TPD Praga Południe ŚOW odwiedziliśmy Toruń. Faktycznie legenda się potwierdza. Dodatkowo jest to miasto, które nigdy nie ucierpiało podczas żadnej wojny i do dziś ma zachowane oryginalne budowle, miasto w którym mieszkał Astronom Mikołaj Kopernik oraz są najsłynniejsze ciasteczka zwane pierniczkami od pieprzu czarnego.
Było historycznie i świątecznie…
